Χαιρετισμοί 2004 καλό μετά-πάσχα
Χαίρε Παναγία δοχείο της του θεού Σοφίας !
Χαίρε Παναγία ταμείο της του θεού Προνοίας!
Χαίρε Παναγία Η που «την των φιλοσόφων ασοφίαν κατέδειξες» !
Χαίρε Παναγία Η που « την των τεχνολόγων αλογίαν απέδειξες» !
Χαίρε Παναγία Η που «την των συζητητών την μωρίαν ξεσκέπασες»!
Χαίρε Παναγία Η που «την των ποιητών μυθοπλασίαν εξαφάνισες»!
Χαίρε Παναγία Η που «την των Αθηναίων φιλοσόφων περίτεχνην λογική διέσπασες»!
Χαίρε Παναγία Έλκουσα τους ανθρώπους από την άγνοια!
Χαίρε Παναγία Φωτίζουσα τους ανθρώπους με θεία γνώση!
Σαν το Πάσχα του Χριστού εις την Γη έρχεται φοράν ακόμη μία!
Σαν οι τρανοί Ολυμπιακοί εις την Αθήνα έρχονται φοράν ακόμη μία!
Τον Ύμνο για τη Μαρία και γω ν’ ακούσω θέλησα ταπεινώς μία φοράν
και άλλη μία εις την εκκλησία !
Πανώριους στίχους για τον ερχομό του Θεϊκού καρπού στα σπλάχνα της Παρθένου!
Τα εύηχα «Χαίρε» των Αγγέλων, την απορία του Ιωσήφ και τις χαρές του Βρέφους!
Και έκραξα!
Ω Μαρία «Ελπίς» των αθώων υπερΑγία!
Ω Μαρία «Πίστις» των ορθοπίστων αιωνία!
Ω Μαρία «Μητέρα» των Χριστιανών επουρανία!
Ω Μαρία «Δόξα» του Πατρός εις την Γην εν αφθονία!
Ω Δία μεγαλοδύναμε!
Καλοδέξου το νέο κι όμορφο θεό που έρχεται στη γη των αϊτών σου!
Δία μεγαλότυχε αν από την Μοίρα κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει,
Και αν, γραμμένο είναι, για τον νέο τούτον το θεό η γη όλη χαρά να κάμει
Μην φοβηθείς. Στενοχώρια καμία μην βάνεις. Εσύ ποτέ δεν θα πεθάνεις!
Μα πάντα θα κυβερνάς μέσα από της Ολυμπίας τα αιώνια ιερά !
Δύναμη κομμάτι δόστου από τη περίσσια τη δική σου!
Ευχή νικητής να βγει στη πάλη με τα θεριά του κόσμου όλου!
Καλο-ύμνητος από τους Αγγέλους σου ας είναι!
Αμόλυντος από τις αρρώστιες του σώματος ας μείνει!
Και ρωμαλέο πνεύμα στην κεφαλή του να φωλιάσει!
Και μέσα σε Πάνθινο στεφάνι όλο τον κόσμο να μονιάσει!
Ω Δία Μεγαλοδύναμε!
Κακία στον Ιησού και την Μαρία δεν κρατάω καμία!
Καθώς και στους προφήτες που τις ωδές μου μελετήσαν!
Και Θολωτούς Ύμνους πάνω στους στίχους μου εχτίσαν!
Αγάπη για τους Μάγους θρέφω, αγνή χαρά και γώ μαζί τους
Για τον ερχομό του βασιλιά του «ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΥΣ»
Ζήλια για τα δώρα που του κόμισαν δεν νιώθω ουδεμία,
Ετσι ένοιωσαν πως να του δείξουν την πιο βαθιά λατρεία!
Σεβασμό απέραντο εκδηλώνω στην ανεξιθρησκία,
Της πλάσης οι αρχηγοί ας μην έχουνε καμία αμφιβολία!
Πως η πίστης η θρησκευτική κανενός δεν είναι ιδιοκτησία!
Αγάπη θρέφω φανερή για τις «λυγερόκορμες και τις αψηλές τις κοπελάρες»
Τις μαυρομάτες, τις γαλανομάτες τις δροσόσταλες τις μαντηλοφόρες
Που με βαμβακερό υφαντό από αργυρό στημόνι,
Το δάκρυ το μπολιασμένο με τη μεταθανάτιο ελπίδα
Σφογγίζουν τώρα δύο χιλιάδες και κάτι χρόνια!
Και μύρα από ροδοπέταλα χρυσαφιά του ήλιου θρέμμα,
Ραίνουν τον «Αφταστο» τον «Σκοτωτό» τον νέο τον θεό τον αδικοχαμένο!
Κατάρες έχω πλέξει ειδικές στους πάσης φύσεως τρομοκράτες
Που στο όνομα ή στο παρανομά του, αθώων αίμα πίνουνε τον εικοστό αιώνα!
Ω Δία Μέγα χορηγέ της Ολυμπιακής Ιδέας!
Ω Δία Ιερό δένδρο των καρπών της Ειρήνης!
Ω Δία Μέγα κάτοικε περήφανων βουνοκορφών!
Ω Δία Μέγα υποστηριχτή δεινών ρητόρων και σοφών!
Ω Δία Μέγα ιερέα ιστορικών μουσείων και αιωνίων ιερών!
Χαίρε Παναγία του δύο χιλιάδες και κάτι
Κορώνες, θνητών Πατέρων, μου «βγάλανε φέτος το μάτι»!
Και με τούτο το ύπερ ύστερο γραπτό και με σεβασμό μεγάλο!
Θερμό Χαιρετισμό θάθελα να ψάλω σ ε Δημοσθένη και Σωκράτη!
Που θυσία το σώμα τους κάνανε για να σώσουνε το πνεύμα και τη γνώση!
«Είπερ ίσην ρώμην γνώμη, Δημόσθενες, είχες
ουποτ’ αν Ελλήνων ήρξεν Αρης Μακεδών»
Πίνδαρος δια βοής Χρήστου Ρουμελιώτη, Μεγάλο Σάββατο , 10 Απριλίου 2004, Ερέτρια
Πηγές!
1) Βήμα 4/4/04
2) Ελευθεροτυπία 8/4/04,
3) Ακάθιστος Υμνος
(Κείμενα και μετάφραση Ε.Δ.Καλαμαρά Εκδόσεις Παπαδημητρίου)
